De grote wens van onze oudste dochter om moeder te worden wat helaas mis gaat. De geboorte van ons hummeltje bij de jongste. De tegenstellingen zijn heel moeilijk maar we worden er als gezin nog sterker van. We hebben ons gerealiseerd dat geboorte niet vanzelfsprekend is.
In november het laatste weekend met onze lieve vriendin Sjanne. In december hebben we afscheid van haar genomen met veel liefdevolle herinneringen en knuffels.
Een heerlijk weekend in maart met de QuiltUiltjes. We hebben dit jaar in Via Quidam in Vaassen gelogeerd, Natuurlijk nooit rechtstreeks maar met een omweg via Atelier Bep, De Pelikaan met een heerlijke High Tea naar Petra Prins.
En als je dan thuiskomt en je koffer wegzet gaat de telefoon. 'Mam niet schrikken......' en dan beland je in de achtbaan van ziekenhuis en overlijden van je moeder. Ons mam wilde vooral niet als een kasplantje leven en gelukkig hebben we daarvoor kunnen zorgen.
Hele heftige tijden met regelen en ruimen die zonder steun van elkaar en lieve vriendinnen niet te begrijpen en vol te houden zijn. Gelukkig maar dat je dit nooit van tevoren weet. Natuurlijk heb je tussendoor afleiding met werkjes waarmee je je zinnen kunt verzetten. Het waren vooral gehaakte sjaals wat ik heb gedaan en de rondjes van The Prince.
Er staan weer leuke nieuwe projecten in dozen te wachten. Helemaal 'Out of the Box' qua kleuren voor mij. Maar ik wordt er heel blij van!
Liefs Anita
9 opmerkingen:
Dat was een heftig jaar voor jou en je gezin/familie. Zo te lezen lukt het jullie je er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Ik hoop voor jullie op wat rustiger tijden waarin je van dit alles kunt bijkomen, en het kan verwerken. groetjes, Conny
Zo Anita, dat gaat je niet in de koude kleren zitten! wat heb jij een hoop voor je kiezen gekregen het laatste jaar! Hopelijk nu wat rust en alles een beetje een plekje geven en verwerken. Ik ben er van overtuigd dat onze mooie hobby daar en grote rol in kan spelen. Natuurlijk moet je het zelf doen en praten over de dingen maar het bezig zijn met lapjes werkt ook heel therapeutisch! Sterkte!
Er gebeurd zoveel in 1 jaar, dit van wat jullie hebben doorgemaakt, best heftig. Sterkte met alles en veel geluk met alle moois wat er tussendoor kwam.
Groetjes, Ineke
Dat is een ware achtbaan van emoties. Sterkte
Oei wat een hoop verdriet. Erg hoor als ht ene kind wel zwanger is, het andere niet. Moeder overleden. Zo herkenbaar allemaal. Een achtbaan is het.
Maar we hebben onze handwerkjes en dat helpt ons door moeilijke tijden heen.
sterkte nog, het zal steeds beter gaan
groetjes
Wietske
Lieve Anita, wat leuk om je blog weer te lezen en dat je er een frisse wind doorheen laat gaan. Nu heerlijk genieten van alle dingen die je van plan bent te doen. Lieve groetjes en een dikke 😘
Dat was een heftig blogje. Ja in een jaar kan veel gebeuren, lief en leed. Gelukkig heb je fijne mensen om je heen.en ook fijne hobbies om je zinnen te verzetten. Fijne zomer en groetjes van joke
Een heel heftig jaar, tijd om het een plekje te kunnen geven.
Ben blij dat je weer in je bloghuisje zit!
:o)
Ach wat een vreselijk heftig jaar hebben jullie door gemaakt zeg.
Heel veel sterkte met elkaar..........liefs.conny
Een reactie posten